For Tune, 0005, 2013
Tomasz Dąbrowski - trumpet, balkan horn
Tyshawn Sorey - drums
Tomasz Dąbrowski - trumpet, balkan horn
Tyshawn Sorey - drums
Song 8; Song 4; Song 1 (grayish); Song 7; Song 6 (steps); Song 9 (invited to linger); Song 3; Song 5; Song 10 (panicky look); Song 2
www.youtube.com/watch?v=vDpnY4hblsU
for-tune.pl/plyty/dabrowski-sorey-duo-steps
www.youtube.com/watch?v=vDpnY4hblsU
for-tune.pl/plyty/dabrowski-sorey-duo-steps
english version below
Trębacz Tomasz Dąbrowski i perkusista Tyshawn Soreya na Steps, prezentują dziesięć zwartych prekomponowanych form, z dużą dozą ukierunkowanej, kolektywnej swobody.
Wyposażony raczej w szkic, niż w mapę kompozycji Dąbrowskiego, jak się wydaje bez jednoznacznych wskazówek dotyczących dynamiki, Tyshawn Sorey z niebywałą kontrolą czasu i formy, prezentuje ad hoc wariantywne polirytmiczne figury, osadzony funkowy, hiphopowy groove, wykonywane w zawrotnym tempie breakbeatowe punktualistyczne łamańce. Jego empatyczna prezentacja, jest związana z charakterem kompozycji, barwna, dynamiczna, zwarta, a jednocześnie przestrzenna, naznaczona instrumentalną maestrią, muzykalnością, wyobraźnią, wreszcie niebywałą wrażliwością na grawitacyjne i agogiczne ciążenia fraz trębacza.
Sorey w sposób różnorodny używa dostępnych mu środków, często gra po całości zestawu, tak jakby chciał pokazać, że może sięgnąć w każdej chwili do pełnego brzmieniowego spektrum instrumentu. Finezyjnie używa talerzy w minorowej, środkowo-europejskiej swoim charakterze Song 9 (Invited to Linger), miotełek w Song 1 (Grayish), jednocześnie pozostaje w konsonansie ze zmiennymi pasmami trębacza. W kodzie Song 5 przy użyciu gongu lub innego talerza o podobnym brzmieniu, mocnymi akcentami, pojedynczymi uderzeniami w zestaw, idealnie koresponduje i wspiera patetyczną, obrzędową atmosferę, zaś w Song 3 w kilkunastu taktach serwuje tak zmasowany atak, że mógłby chyba w tym samym czasie bębnić w kilku grind core’owych zespołach. Ostinato, pauza, repetycja frazy w wykonaniu trębacza jest dla niego przyzwoleniem dla pełnych emancypacji linii, wtedy skrupulatnie i zamaszyście wykorzystuje pozostawione mu miejsce.
Dąbrowski prezentuje szeroką kolorystykę; od połyskująco jasnej, po ciemną, gardłową, piaszczystą. Zmieniając trąbkę na balkan horn operuje w odmiennych rejestrach. Ten ciepło i niżej brzmiący instrument, ma ton o lekko rozmytych brzegach, zaś muzyk skwapliwie wykorzystuje pewne niedoskonałości jego naturalnego stroju. Pomimo dość ascetycznego instrumentarium, obaj starają się zbudować zróżnicowany nastrój. Trębacz używa tłumików, prezentuje szerokie wibrato, długie fale dźwięku doprawia przesterowaniami (oral cavity tones) lub łączy granie jednej nuty w szybkim tempie, przy różnym opalcowaniu (false fingering) z growlami pełnymi dwudźwięków, w których drugi jest przez niego dośpiewywany w obrębie kwinty poniżej granego dźwięku. Posługuje się także oddechem okrężnym, który umożliwia mu zamknięcie całości wyrazowej. Czasem wykonuje pontylistyczne frazy w pełnej skali, a czasem frazy zbudowane na bardzo dużej ilości dźwięków po całym rejestrze. Jego motywy melodyczne są zwięzłe, przeważnie kilkutaktowe i rytmicznie wymyślne.
Granie bez instrumentu harmonicznego sprawia, że harmonia to tutaj wewnętrzne kolory; melodie oparte na języku improwizatorskim, które mogą harmonizować i brzmią idealnie, tak jak chce by były „idealne” w subiektywnym odczuciu improwizatora. W tym duecie nie ma odnośników stricte harmonicznych, co stanowi o swobodzie wykonawczej i niewątpliwie jest wyzwaniem dla słuchaczy. Szczególnie podobają mi się żywiołowa Song 3 z melodyjnym tematem i grana w otwarty sposób, wspomniana już, Song 9 (Invited to linger).
Spotkanie stworzyło duet rozumiejący swoje intencje; wyrafinowaną, nośną i spójnie brzmiącą muzykę o znacznym potencjale melodycznym i rytmicznym. Tyshawn Sorey jest już wyróżniającym się i uznanym na świecie kompozytorem i instrumentalistą, dla Dąbrowskiego „Steps” to kolejny ważny krok w rozwoju jego widocznej indywidualności.
Dąbrowski prezentuje szeroką kolorystykę; od połyskująco jasnej, po ciemną, gardłową, piaszczystą. Zmieniając trąbkę na balkan horn operuje w odmiennych rejestrach. Ten ciepło i niżej brzmiący instrument, ma ton o lekko rozmytych brzegach, zaś muzyk skwapliwie wykorzystuje pewne niedoskonałości jego naturalnego stroju. Pomimo dość ascetycznego instrumentarium, obaj starają się zbudować zróżnicowany nastrój. Trębacz używa tłumików, prezentuje szerokie wibrato, długie fale dźwięku doprawia przesterowaniami (oral cavity tones) lub łączy granie jednej nuty w szybkim tempie, przy różnym opalcowaniu (false fingering) z growlami pełnymi dwudźwięków, w których drugi jest przez niego dośpiewywany w obrębie kwinty poniżej granego dźwięku. Posługuje się także oddechem okrężnym, który umożliwia mu zamknięcie całości wyrazowej. Czasem wykonuje pontylistyczne frazy w pełnej skali, a czasem frazy zbudowane na bardzo dużej ilości dźwięków po całym rejestrze. Jego motywy melodyczne są zwięzłe, przeważnie kilkutaktowe i rytmicznie wymyślne.
Granie bez instrumentu harmonicznego sprawia, że harmonia to tutaj wewnętrzne kolory; melodie oparte na języku improwizatorskim, które mogą harmonizować i brzmią idealnie, tak jak chce by były „idealne” w subiektywnym odczuciu improwizatora. W tym duecie nie ma odnośników stricte harmonicznych, co stanowi o swobodzie wykonawczej i niewątpliwie jest wyzwaniem dla słuchaczy. Szczególnie podobają mi się żywiołowa Song 3 z melodyjnym tematem i grana w otwarty sposób, wspomniana już, Song 9 (Invited to linger).
Spotkanie stworzyło duet rozumiejący swoje intencje; wyrafinowaną, nośną i spójnie brzmiącą muzykę o znacznym potencjale melodycznym i rytmicznym. Tyshawn Sorey jest już wyróżniającym się i uznanym na świecie kompozytorem i instrumentalistą, dla Dąbrowskiego „Steps” to kolejny ważny krok w rozwoju jego widocznej indywidualności.
***
Trumpeter Tomasz Dabrowski and drummer Tyshawn Sorey on Steps, presented ten pre-composed consistent forms, with a lush dose of collective freedom.
Equipped with a sketch rather than a map of Dabrowski’s compositions, seems that without explicit dynamics indications, Tyshawn Sorey with unprecedented control of time and form ad hoc presents different conceptual variation polyrhythmic figures set in funk, hip-hop grooves, performed at a dizzying pace break-beat contortions. His emphatic presentation is related to the character of the particular composition, colorful, dynamic, tight, and at the same time spatial, marked here by his instrumental mastery, musicality, imagination, and finally incredible sensitivity to the gravity and agogics of the trumpeter’s phrases.
Sorey in various ways uses available capabilities, often playing the whole set, as if he wanted to show that at any time whenever he wants to might use a full acoustic potential of his instrument. With finesse exquisite control of time and space uses cymbals like in a Central European minor mood of Song 9 (Invited to Linger), brushes remaining in consonance with a various trumpeter’s passages in Song 1 (Grayish). In coda of Song 5 with a gong or other similarly sounding item, playing singular strong accents that perfectly correspond and support a sublime ritual atmosphere of the piece, on the other hand like in the Song 3 in a dozen of bars serves such a massive dense attack that he would probably at the same time might be simultaneously playing in a several grindcore bands. Ostinato, pause, repetition of phrases in trumpeter’s presentation is a signal for the drummer to perform a fully emancipated lines, and he carefully and vigorously uses his space for that .
Dabrowski presents a broad range of his timbre from bright glittering to dark, guttural, sandy. Exchanging trumpet for his unique Balkan horn makes him operate also in a diversified registers. This lower sounding instrument, has a warm tone just a lightly fuzzy around the edges, and musician willingly uses some of its natural tuning imperfections. Despite of fairly ascetic instrumentation, they both trying to build a varied mood. Trumpeter uses appendages like: Cup, Buzz Wow, Plunger, Bucket, Velvet Tone, presents a wide vibrato, oral cavity tones, false fingering with growls, technique of playing two notes simultaneously, the second of which he is singing inside the fifth below the note played. Also uses circular breathing that allows him it to close explicit entirety. Sometimes takes different phrases in seclusion, rather than in a linear sequence, giving a sound texture similar to pointillism in a full scale, and sometimes phrases built on a large number of sounds throughout the scale. His melodic motifs are concise and rhythmically sophisticated.
Playing without a harmonic instrument makes harmony to be perceived here as an internal color, melodies based on improvisational language that can harmonize and sound perfectly, as improviser wants them to be "perfect" in his individual perception. The duo has no strict harmonic references, which provides executive freedom and certainly is a challenge for the listeners. I especially admire brisk Song 3 with melodious theme and played in an open manner mentioned earlier, Song 9 (Invited to linger).
This meeting has created a duo fully understanding mutual intentions, exquisite, legible and consistently sounding music with a great melodic and rhythmic potential. Tyshawn Sorey is a distinctive and recognizable in the world composer and instrumentalist, for Dabrowski "Steps" it's an important step in the development of his already evident individuality.
Equipped with a sketch rather than a map of Dabrowski’s compositions, seems that without explicit dynamics indications, Tyshawn Sorey with unprecedented control of time and form ad hoc presents different conceptual variation polyrhythmic figures set in funk, hip-hop grooves, performed at a dizzying pace break-beat contortions. His emphatic presentation is related to the character of the particular composition, colorful, dynamic, tight, and at the same time spatial, marked here by his instrumental mastery, musicality, imagination, and finally incredible sensitivity to the gravity and agogics of the trumpeter’s phrases.
Sorey in various ways uses available capabilities, often playing the whole set, as if he wanted to show that at any time whenever he wants to might use a full acoustic potential of his instrument. With finesse exquisite control of time and space uses cymbals like in a Central European minor mood of Song 9 (Invited to Linger), brushes remaining in consonance with a various trumpeter’s passages in Song 1 (Grayish). In coda of Song 5 with a gong or other similarly sounding item, playing singular strong accents that perfectly correspond and support a sublime ritual atmosphere of the piece, on the other hand like in the Song 3 in a dozen of bars serves such a massive dense attack that he would probably at the same time might be simultaneously playing in a several grindcore bands. Ostinato, pause, repetition of phrases in trumpeter’s presentation is a signal for the drummer to perform a fully emancipated lines, and he carefully and vigorously uses his space for that .
Dabrowski presents a broad range of his timbre from bright glittering to dark, guttural, sandy. Exchanging trumpet for his unique Balkan horn makes him operate also in a diversified registers. This lower sounding instrument, has a warm tone just a lightly fuzzy around the edges, and musician willingly uses some of its natural tuning imperfections. Despite of fairly ascetic instrumentation, they both trying to build a varied mood. Trumpeter uses appendages like: Cup, Buzz Wow, Plunger, Bucket, Velvet Tone, presents a wide vibrato, oral cavity tones, false fingering with growls, technique of playing two notes simultaneously, the second of which he is singing inside the fifth below the note played. Also uses circular breathing that allows him it to close explicit entirety. Sometimes takes different phrases in seclusion, rather than in a linear sequence, giving a sound texture similar to pointillism in a full scale, and sometimes phrases built on a large number of sounds throughout the scale. His melodic motifs are concise and rhythmically sophisticated.
Playing without a harmonic instrument makes harmony to be perceived here as an internal color, melodies based on improvisational language that can harmonize and sound perfectly, as improviser wants them to be "perfect" in his individual perception. The duo has no strict harmonic references, which provides executive freedom and certainly is a challenge for the listeners. I especially admire brisk Song 3 with melodious theme and played in an open manner mentioned earlier, Song 9 (Invited to linger).
This meeting has created a duo fully understanding mutual intentions, exquisite, legible and consistently sounding music with a great melodic and rhythmic potential. Tyshawn Sorey is a distinctive and recognizable in the world composer and instrumentalist, for Dabrowski "Steps" it's an important step in the development of his already evident individuality.
